Auteur: Hans de Goede.
Jan de Goede staat bekend als de man die het initiatief nam voor de oprichting van de Historische vereniging Oud-Wageningen. Wie was deze man en waar kwam zijn belangstelling voor de geschiedenis van Wageningen vandaan?
Jan Jacob de Goede werd geboren op 30 april 1926 in het stadhuis van de Friese stad Sloten. Een bijzondere plek om ter wereld te komen. Zijn vader was daar bode en politieagent en in zo’n klein stadje als Sleat woonde de familie de Goede dus in het Stedhûs. Zijn vader kwam uit Amsterdam en zijn moeder uit Wageningen. Jan was 7 jaar toen zijn moeder overleed. Zijn vader keerde terug naar Amsterdam en trouwde daar opnieuw. Het klikte niet tussen Jan en zijn nieuwe moeder. Daarom woonde hij voor een groot deel van zijn jeugd bij zijn opa in Wageningen. Zijn opa, Jan van Baak, was koster van de doopsgezinde kerk aan de Walstraat. De familie woonde daar ook. Later verhuisden ze naar de Bergstraat. Hier, in Wageningen, vormde Jan zijn interesse in de geschiedenis van de stad. Vrijwel dagelijks wandelde hij daar met zijn opa, die over alles wat ze tegenkwamen wel een verhaal had.
Na zijn diensttijd trouwde Jan in 1948 in Amsterdam met Nel Olie. Met een diploma reclametekenen op zak, kwam hij in dienst bij Blikman & Sartorius. Dit bedrijf had een eigen drukkerij en daar werd hij reclametekenaar en later reproductiefotograaf. Zijn oom Ko had in de garage van het huis in de Bergstraat in Wageningen een “copieerinrichting”. Deze zaak liep goed en oom Ko vroeg Jan om bij hem te komen werken. In die jaren was huisvesting een probleem. In Amsterdam moest het gezin, inmiddels met twee kinderen, een woning delen met een oudere heer waar ook voor gekookt moest worden. In Wageningen was geen woning te vinden. Daarom bleven ze in Amsterdam wonen en ging Jan wekelijks met z’n brommer naar Wageningen. In 1953 overleed oom Ko en nam Jan, veel vroeger dan de bedoeling was en nauwelijks ingewerkt, het bedrijf over. Begin 1954 kwam er een flat beschikbaar aan de Diedenweg en kon het gezin in Wageningen komen wonen. Daar werd nog een derde zoon geboren.
Aan het einde van de jaren 50 verhuisde het bedrijf naar de Riemsdijkstraat. Jan had in Amsterdam ervaring opgedaan met een voor die tijd nieuwe druktechniek: “offset”. Op de nieuwe locatie ging hij met een nieuwe offset-pers aan het werk. De drukkerij zat een beetje achteraf. Via een binnenplaats en een smalle steile trap kwam je daar op de bovenverdieping. Een wonder hoe de zware drukpers daar is boven gekomen. Voor Bongers, de plaatselijke verhuizer, was dat echter geen probleem.
Het verenigingsleven bloeide in die tijd. Jan deed daar flink aan mee en zat in besturen van veel verenigingen. Waarschijnlijk was Filatelistenvereniging De Globe de eerste. Jan verzamelde onder andere postzegels uit Israel en deed regelmatig mee aan tentoonstellingen. Later had hij een uitgebreide verzameling over de postgeschiedenis van Wageningen.
Toeren met de auto in de omgeving was ook iets dat je in verenigingsverband deed. Jan was lid van de ANWB, Veilig Verkeer en de KNAC. Natuurlijk moest er ook een plaatselijke afdeling komen en dat werd de WAC (Wageningse Automobiel Club). En ook hier ging het niet alleen om de bolletjes-pijltjes ritten, maar ook om het vieren van Sinterklaas. Met veel enthousiasme speelde Jan de goedheiligman.
In 1965 werd het bedrijf verplaatst naar de Dijkstraat, waar wonen en werken op één adres kon worden gecombineerd. Bovendien kon Jan daarvandaan gemakkelijk zijn dagelijkse wandelingetje met zijn hond door de stad maken. Wie hem daar dan tegenkwam zat vast aan een uitgebreid gesprek. Vaak gingen deze gesprekken over veranderingen in de stad en hoe de bijzondere plekken in Wageningen behouden zouden kunnen worden. Ik denk dat een van de eerste zaken waar hij zich in vastbeet de Nudepoort was. De huizen die bovenop de resten van deze poort waren gebouwd werden afgebroken en het plan was om dat grondig te doen. Uiteindelijk heeft Jan het met anderen voor elkaar gekregen dat de resten van de poort behouden zijn gebleven. Het laat nu een fraai stukje van de historie van Wageningen zien.
In 1973 heeft Jan een aantal mensen enthousiast gemaakt om de vereniging Oud-Wageningen op te richten. Hij werd voorzitter van deze vereniging, een rol die hem op het lijf was geschreven.